(Έχω) Δικαίωμα να δραπετεύσω

Γράμμα προς τα τρομακτικά μπλε –και ενίοτε πράσινα- στρουμφάκια

Αγαπητοί κύριοι μπάτσοι ( όσο αγαπητοί και κύριοι μπορεί να είστε),
Ονομάζομαι poupoulenghe και σας γράφω αυτό το γράμμα για να σας ζητήσω να μου αδειάσετε τη γωνιά. Τον τελευταίο καιρό εμφανίζεστε συνέχεια μπροστά μου και μου χαλάτε την καλοκαιρινή παραδεισένια μου ζωούλα.
Είστε παντού∙ δυο βήματα από το σπίτι μου, στις πιο όμορφες και απομακρυσμένες παραλίες, μέχρι στον ύπνο μου έρχεστε… Πήγα σε μάγισσες και μου έδωσαν ειδικά ματζούνια για να σας απομακρύνω από το οπτικό μου πεδίο, αλλά είστε ματζούνια proof. Αυτές οι στολές-πανοπλίες έχουν γίνει ένα με το σώμα σας και δε σας διαπερνά τίποτα... Αλήθεια, όταν σας αγκαλιάζουν, αισθάνεσθε κάτι; Όταν σας χαϊδεύουν;
Κι εσείς που κυνηγάτε τους απανταχού ελεύθερους κατασκηνωτές έχετε ξαπλώσει ποτέ γυμνοί στην άμμο; Έχετε κοιμηθεί χωρίς σκέπασμα κάτω από έναν καλοκαιρινό ουρανό γεμάτο αστέρια; Έχετε μυρίσει τη θάλασσα, όταν ξημερώνει;
Μια μικρή συμβουλή σας δίνω. Αφήστε για λίγο τους τέσσερις τοίχους των ενοικιαζόμενων δωματίων σας, βρείτε μια αγαπημένη παραλία και απαλλαγείτε από τα απαισιότατα ¨παπουτσάκια¨ σας για λίγες μέρες. Όταν οι πατούσες σας αρχίζουν να ξεφλουδίζουν και το σώμα σας πάρει μια χρυσοκόκκινη απόχρωση, όταν μικρά καφέ λεκεδάκια ξεπροβάλλουν στην μύτη και τα μάγουλά σας, όταν αρχίσετε να πιπιλάτε τα μαλλιά σας για να γευτείτε τη θάλασσα, μην τρομάξετε. Σας καλωσορίζουμε στον κόσμο των ευτυχισμένων ανθρώπων.Ναι, ναι, αυτών που κυνηγάγατε στην Ανάφη, την Ελαφόνησο και τον Καϊάφα με το πρόσχημα ότι κάνουν κακό στη φύση –επειδή μάλλον τη ζούσαν κι εσείς ζηλεύατε- ή αναμασώντας τα λόγια εκείνων που μιλούν για εκπολιτισμό των περιοχών αυτών. Ναι, ναι, εκείνον που συνοδεύεται από τεράστια ξενοδοχειακά συγκροτήματα.
Αν δεν αισθανθείτε τίποτε από τα παραπάνω, το crash test απέτυχε.Ξαναγυρίστε στο παλιό μοντέλο ζωής σας και συνεχίστε ακάθεκτοι να μιζεριάζετε.Απλώς κάντε λίγο πιο πέρα, γιατί με ενοχλείτε. Όσο για την κακή ενέργεια που αφήνετε πίσω σας, δίπλα σας, γύρω σας, κάποιο μυστικό βότανο θα βρούμε. Θα μπούμε κρυφά στα σπίτια σας, θα έρθουμε να το βάλουμε στον καφέ σας και θα την εξολοθρεύσουμε!
Κι εσείς που τριγυρνάτε στη γειτονιά μου και μου χαλάτε τη βόλτα μου προς την πλατεία κι ένα όμορφο βράδυ στη Ριβιέρα με καλοκαιρινό Jarmusch , μπορείτε να πάτε στα σπίτια σας. Κι αν κάποιο τρομακτικό έγκλημα λάβει χώρα στην περιοχή, θα φωνάξουμε τον κύριο Ντυπέν, τον ικανότατο ντετέκτιβ των μυθιστορημάτων του Poe για να το εξιχνιάσει.Καθίστε εσείς στην αναπαυτική σας πολυθρόνα, πάρτε το βλέμμα του χάνου-ναι, ναι, εκείνο που ξέρετε τόσο καλά να παίρνετε, όταν σας την ¨πέφτουν¨-και κάντε κάτι δημιουργικό. Δείτε τηλεόραση, ας πούμε...
Α! Και μην ξεχάσω! Σε λίγες μέρες έχει πανσέληνο κι εγώ θα βρίσκομαι κοντά στο Σούνιο, σε κάποια παραλία.Θα έχω στήσει μια μικρή σκηνή με μια μικρή αιώρα δίπλα της κι ένα τηλεσκόπιο πιο δίπλα. Μην τολμήσετε να μου κλέψετε τη στιγμούλα μου, γιατί θα μεταμορφωθώ σε νυχτερίδα και θα σας καταδιώκω κάθε βράδυ με φεγγάρι. Αν είστε καλά παιδιά και μάθατε κάτι από αυτό το γράμμα, κοπιάστε.
Κερνάω τζούρες φεγγαριού και ευτυχίας!!!


Υ.Γ. Μόνο μην κάνετε πάλι καμιά φασαρία...
p.

sos

Κοιτάω φωτογραφίες από τα καμμένα του Καλοκαιριού.

Εδώ και μία ώρα...

Έκκληση σε κάθε πεφταστέρι, μικρό θεό ή μαγικό τζίνι:

ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΩΣΤΕ Ο,ΤΙ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΜΑΣ,

γιατί έχω αρχίσει και φοβάμαι...

p.

Καρτ Ποστάλ από Ασκληπιού

Καλοκαίρι στο κέντρο της Αθήνας. Φέτος ξέμεινα εδώ. Οι μπανανιές στο μπαλκόνι μου, όμως, άπλωσαν μεγάλα τα φύλλα τους και με έβαλαν τροπικά από κάτω τους. Ώρες πολλές ξαπλωμένη στην αιώρα με βιβλία που αρχίζουν και τελειώνουν σε μια μέρα. Στο ραδιόφωνο ωραίες μουσικές από ηχολήπτες αφημένους στη θέση γνωστών παραγωγών ή εμπνευσμένα playlists των τελευταίων από την καλοκαιρινή αύρα. Δρόμοι άδειοι. Αθήνα όπως άγονη γραμμή.
Το σώμα μου μυρίζει καλοκαίρι και χωρίς το αγαπημένο μου αντηλιακό καρύδα. Πηγαίνω για μπάνιο σε ένα μικρό κόλπο μυστικό, λίγο πιο έξω από την Αθήνα. Το βράδυ γυρνάω αργά και ξαπλώνω με την αλμύρα. Ακούω ένα από τα πολλά cd που αγόρασα το χειμώνα και δεν πρόλαβα ν΄ακούσω στον αγώνα μου να ζήσω. Χαζεύω το Λυκαβηττό που ανάβει τα φώτα του. Σαν τη μικρή Χώρα κάποιου νησιού.
Οι συναυλίες δόθηκαν. Το Σεπτέμβρη πάλι. Οι free press εφημερίδες πήγαν διακοπές. Τις υπόλοιπες τις διέκοψα λόγω Καλοκαιριού. Ξεφυλλίζω φύλλα του χειμώνα που έχουν ξεμείνει σε σακούλες από καιρό προορισμένες για ανακύκλωση. Το τηλέφωνο χτυπάει ελάχιστα. Ένα τζιτζίκι έχει κολλήσει στην τέντα μου και δε λέει να φύγει.
Ξυπόλυτη.Φτιάχνω ντάκους με νόστιμο σαμιώτικο λάδι που μου έστειλε η αδερφή μου. Περιμένω να μου στείλει και μαστίχα από τη Χίο για δροσιστικά “υποβρύχια” στο πράσινο μπαλκόνι μου. Κατά τα μεσάνυχτα ξεκινάει και το αυτόματο πότισμα και φέρνει ένα ποταμάκι στ΄αυτιά μου. Φίλοι πάνε και έρχονται με ιστορίες από τα νησιά που δεν μπόρεσα να πάω.
Στην απέναντι πολυκατοικία κάποιος παίζει πιάνο όταν νυχτώνει. Χαμηλώνω τα δικά μου για να τoν ακούω. Όσοι έχουμε μείνει σε αυτή την άγονη γραμμή ξαπλώνουμε με τα εσώρουχά μας στα μπαλκόνια μας και κάνουμε ησυχία Γιατί μόνο τώρα μπορούμε και ακούμε τη φωνή της πόλης μας.
Τα λουλούδια μου χαίρονται, γιατί φέτος δεν θα τα αφήσω καθόλου μόνα τους. Πίνω αληθινή λεμονάδα και τ΄απογεύματα μασουλάω σταφύλια και καρπούζι με φέτα Ετοιμάζω κάρτες για όλους. Χαζεύω τον ιβίσκο μου μου που ανθίζει, όπως εκείνος που είχα δει σην Αμοργό∙ λίγο μετα από τις μαριονέτες∙ στο μικρό δημοτικό στα Κατάπολα.Όταν μου λείπει η θάλασσα φέρνω κοντά στ΄αυτί μου εκείνο το τεράστιο κοχύλι από την Αστυπάλαια.
Βρίσκω χρόνο να ταξινομήσω τα δισκάκια μου...τα συρτάρια μου... τις σκέψεις μου...Τα περισσότερα αγαπημένα μου μικρά μαγαζακια πήγαν διακοπές κι έτσι κόπασε και η καταναλωτική μου μανία. Ένα ζευγάρι σανδάλια από το Μοναστηράκι θέλω ν΄αγοράσω μόνο. Τα κορδόνια των παλιών μου κόπηκαν. Ευκαιρία ίσως να ανέβω και λίγο πιο ψηλά, για μια βόλτα στα αναφιώτικα της Πλάκας.
Λίγες μέρες πριν το μεγάλο φεγγάρι του Αυγούστου.Βρήκα χρόνο επιτέλους να μπω κι εγώ στην blogόσφαιρα. Καλώς σας βρήκα! Άρχισαν ν΄ανθίζουν και τα νυχτολούλουδα. Έφυγαν και οι κατσαρίδες. Εκείνες οι κόκκινες οι τεράστιες που μας ταλαιπώρησαν στην αρχή του Καλοκαιριού. Ήρθαν τα σαμιαμίδια που μ΄αρέσουν πολύ. Αυτό το Καλοκαίρι δεν θα πάω πουθενά. Θα ταξιδέψω μέσα μου. Εκεί που είναι και η Ανατολή μου!

Στα νησιά

"Στα νησιά
που δεν
μπόρεσα να πάω
πέταξε και πήγε
ο Άγιος-πεταλούδα..."

Μίλτος Σαχτούρης